In deze rubriek ‘aan het woord’ delen we persoonlijke verhalen van andere moeders en vaders. Om van elkaar te leren en in te zien dat je niet de enige bent die het best pittig vindt om een dreumes of peuter op te voeden!
Toen Simone zwanger was van dreumes Milan, namen zij en haar partner zich voor om zoveel mogelijk hun oude leventje te blijven leiden. Uit eten, regelmatig op pad, ‘s avonds op verjaardagsvisite. ‘Toen Milan eenmaal was geboren, kwamen we erachter dat hij zich het lekkerst voelt bij een dagelijkse structuur.’
Rust, ritme en regelmaat
Simone: ‘Van nature ben ik niet echt een gestructureerd persoon. Ik hou van spontane acties, ben impulsief en een tikje chaotisch. Het kostte (en kost) mij en mijn partner best wel moeite om een leven van rust, ritme en regelmaat te leiden. Maar als we dat niet doen, hebben we een jongetje dat niet wil eten, niet wil slapen, jengelig is en sneller verkouden is. Alles kost dan extra energie.’
Beter slapen en eten
Toen Milan een baby was, probeerde Simone nog wel haar oude leefstijl vast te houden: ‘Ik merkte dat Milan onrustiger was op de dagen dat ik veel met hem op pad was. Terwijl als we een rustige dag thuis hadden, dan sliep en at hij beter en was hij blijer. In het begin verzette ik me ertegen, maar langzaamaan drong het besef door dat ik echt afscheid moest nemen van mijn oude leventje. Inmiddels was ik chronisch moe van al mijn geploeter.’
Vaste tijden aanhouden
Om structuur te geven aan Milans dagen zijn Simone en haar partner vaste tijden gaan aanhouden: ‘Nu Milan een dreumes is, gaat hij elke avond om 19.00 uur slapen en overdag leggen we hem nog een keer om 14.00 uur op bed. Ook maken we nu bewuste keuzes in waar we hem wel en niet mee naartoe nemen. Als we ‘s avonds een verjaardag hebben van een vriend(in), blijft mijn partner of ik thuis of we regelen oppas.’
Vitamine D
‘Milan heeft iedere dag vitamine D nodig, maar dat vergeten we nog weleens. Daarom geven we nu altijd vitamine D als hij zijn eten op heeft, net voor het toetje.’
Leuk aan tafel
Ook qua eten kozen Simone en haar partner voor meer regelmaat: ‘We eten nu altijd aan tafel en op vaste tijden. Ik merk aan Milan dat hij het ritueel steeds beter herkent en weet wat er gaat komen. Koken, tafeldekken, handjes wassen en aan tafel. Daardoor verloopt de maaltijd ook beter. Meestal dan, want het blijft natuurlijk een dreumes: soms heeft hij gewoon echt geen zin om te eten en maakt hij er vooral een kliederboel van. Ik heb inmiddels ook geleerd om dan niet de strijd aan te gaan, maar het gezellig te houden. Als we het leuk hebben aan tafel, eet Milan vaak beter. En op de dagen dat hij minder goed eet, ben ik blij dat ik hem voor de zekerheid extra vitamientjes geef.’
KAG – nr. 24-0123-5223
